دانگ در موسیقی

بطور سنتی در موسیقی، دانگ که به انگلیسی تتراکُرد (به انگلیسی: tetrachord) و به عربی «ذوالأربع» نامیده می‌شود، مجموعهٔ چهار نت (موسیقی) متوالی است که حاصل جمع سه فاصله میان آن‌ها برابر با یک چهارم درست (پنج نیم‌پرده) باشد. مثلاً چهار نت متوالی: دو، ر، می، فا یا سل، لا، سی، دو هر کدام یک دانگ هستند و از همین رو گامی به اندازه یک اکتاو تقریباً معادل دو دانگ است.

شش‌دانگ

در موسیقی ایرانی از اصطلاح شش‌دانگ برای توصیف خواننده‌ای که توانایی بالایی دارد استفاده می‌شود. بر اساس تعریف بالا، یک خواننده می‌تواند صدای شش‌دانگ داشته باشد اگر گسترهٔ صوتی او دست کم دو و نیم اکتاو باشد.

بیشتر بخوانید “دانگ در موسیقی”

گام دیاتونیک گامی است که از پنج پرده و دو نیم پرده تشکیل شده که در آن، نیم‌پرده‌ها بیشترین فاصله را از یکدیگر دارند.

فاصله های میانی هر گام دیاتونیک ممکن است پرده یا نیم پرده باشد و به طور کلی درهرگام دیاتونیک پنج پرده و دو نیم پرده وجود دارد ( باستثنای گام کوچک هماهنگ که شرح آن بعداً خواهد آمد ) . هرگاه یکی از نیم پرده های گامی بین درجات سوم و چهارم دیگری بین هفتم و هشتم واقع شوند ، آن را گام بزرگ ( ماژور) گویند .

به عبارت دیگر گام بزرگ به گامی گفته می شود که فاصله های درجات آن نسبت به درجه اول گام ( تونیک ) به ترتیب دوم بزرگ ، سوم بزرگ ، چهارم و پنجم درست ، ششم  وهفتم بزرگ ، و هشتم درست باشد .

مقام قطعاتی که از نت های گام بزرگ ساخته شده اند نیز بزرگ است . دانگ یا تتراکورد هر دانگ مرکب از چهار نت ( صدای ) پی در پی است دانگ که حدود آن یک فاصله چهارم درست را تشکیل میدهد .

گام دیاتونیک شامل دو دانگ است که بوسیله یک فاصله دوم بزرگ (یک پرده) ازهم جدا شده اند .

بیشتر بخوانید “گام دیاتونیک”