دف ساز پرطرفدار ایرانی است. این ساز در میان بانوان ایرانی بسیار رواج پیدا کرده و بسیار محبوب میباشد. در این بهش با ما همراه باشید تا همه چیز درمورد دف را به صورت گام به گام به شما شرح دهیم.
دَفّ، یکی از سازهای کوبهای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقهای چوبی است که پوست نازکی بر آن کشیدهاند و با ضربههای انگشت مینوازند. دف ایرانی شبیه به ساز دایره و کمی بزرگتر از آن و با صدایی بمتر است. دف حلقهای از جنس چوب میباشد که عرض آن حدود ۵ تا ۷ سانتیمتر و قطر آن از ۲۵ تا ۴۰ سانتیمتر است. بر یکی از سطوح این ساز پوست کشیده شده و در داخل جدار چوبی آن حدود ۴۰ حلقهی فلزی قرار گرفته است.
این حلقهها با فواصل مساوی صدایی زنگوار تولید کرده به همراه صدای اصلی ساز حالت دلنشین و نابی را به وجود میآورد. در گوشهای از جدار چوبی دایره سوراخی تعبیه شده که نوازنده برای نگهداشتن ساز به هنگام اجرا انگشت شست خود را درون آن میگذارد و با بقیهی انگشتان هر دو دستش بر روی سطح پوستی ساز میکوبد.
نوازنده در هنگام نواختن با تکانهایی که به ساز میدهد سبب لرزش حلقههای آویزان در جدار داخلی آن میگردد و از این طریق صدای زنگوار، توأم با کوبش پوست به وجود میاورد. هیچیک از صداهای تولید شده در این ساز، ارتفاع معینی ندارند.
بیشتر بخوانید “همه آنچه در باره ساز جذاب دف باید بدانید (مقدماتی)”